Normal şartlarda gerçekleşebilecek bir hayalim vardı. Şartlar beklenmedik şekilde anormalleşti. Hayalimin gerçekleşmesi büyük riske girdi. Artık belkide vaz geçme zamanı. Bunu biliyorken neden daha da çok bağlanıyorum ki? neden eskiye oranla daha fazla istiyorum gerçekleşmesini, boş veremiyorum. Bu anormalliği kabullenemiyorum. İçim acıyor... Neden? Bende bilmiyorum
5 yorum:
Vardır her işte bir hayır.Olmuyosa mutlaka senin lehinedir, öyle düşün. Bazen çok istediğin şeyler gerçekleşince, umduğun gibi getirisi olmuyor. Dedim ya, vardır her işte bir hayır, takmamaya çalış.
bir yerde okumuştum: "Umudunu kaybeden insan herşeyini kaybeder; aklını, vicdanını, yüreğini, herşeyini..."
belki de sırf bu yüzden kaybetmemek için kendimizi her şeye rağmen umut etmeyi sürdürüyoruz içten içe...
Sevgili Çenebaz çok haklısın, vardır her işte bir hayır :) Bende öyle düşünmeye çalışıyorum.
Beenmaya; haklısın insan umut etmeyi sürdürüyor. Ama özellikle sağlıkla ilgili kayıplar nedeniyle gerçekleşemeyebileceği öğrenilmiş hayaller ... başka başka noktalara sürüklüyor insanı.
Hayallerle büyüyor, öğreniyor olgunlaşıyoruz. belki bir hayali kaybetmek bile insanı büyüten bir şey ...
asla vazgeçme.
en azından hayalinden...
Hayaller gerçekleşeceği zaman, beklentiler yokolmaz biliyorum.Sevgilerimle.
Yorum Gönder