12 Haziran 2008 Perşembe

RÜZGARIN FISILTISI

Ormanda yürüyüş yapıyoruz
Minik bedeniyle yanımda ilerlerken,
Zaman zaman duraklayıp kaygılı adımlar atıyor,
Elimi daha sıkı tutuyor.
Gözleri mutlu mutlu gülümsüyor.
Arada uyarıyor beni:"Bir ses duydum, aslan sesi olabilir mi,
yolumuza filler çıkar mı?"
Çok uzaklaşmayalım, istersen kaybolmayalım diye küçük taşlar atalım yollara ..."

Gölgemize bakıyorum, tam bir bacak boyunda küçük oğlum.
Rüzgar en güzel şarkılarını fısıldıyor kulağıma...
Derin bir nefes alıp, iyice kokluyorum mis gibi havayı.
Ciğerlerimi mutluluk dolduruyor.
Şu an hiç bitmesin, ben dünyanın en mutlu kadınıyım

4 yorum:

Gizem dedi ki...

Cok guzel yazmissin, okurken oglumun elinin sicakligini golgesini hissettim. Uyuyor ama ozletiverdin simdi

[ fiкяiмiи iиcє güℓü ] dedi ki...

Bu mutluluk hiç bitmesin gülüm. O el hiç bırakmasın elini.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Çok sıkı tut çünkü çok çabuk büyüyorlar. Şimdi o senin, sonra birey olucak ve her istediğinde elini tutamayacaksın.
Sevgiler...

Hayatta Giderken dedi ki...

Yorum yazan tüm arkadaşlara teşekkürler bende bu elin sıcaklığını hep duymak istiyorum ..